PAUL HAGHEDOOREN - ROGER VINDEVOGEL. EEN LACH... EEN TRAAN... VERBITTERD?

Paul Haghedooren behaalde zelfs het nummer 1 op het podium, als kampioen van België in 1985,in het Waalse Halanzy, waar hij tot ieders verbazing Claude Criquelion versloeg. Nieuwenhove was in feeststemming! Een ‘topprestatie’. EEN LACH.Hij bouwde een mooie wielercarrière uit als prof en bleef nadien verder actief op de fiets. Op verlof aan zee in Heist-Duinbergen ging hij de conditie onderhouden op het strand door te joggen. Familiegenot. Wanneer alles goed gaat kan men zich soms aan iets minder goeds verwachten. En het gebeurde. Het noodlot sloeg toe op 9 november 1997 tijdens het lopen en Paul bezweek aan een hartaderbreuk. Per helicopter werd hij overgebracht naar het AZ Brugge maar dat was helaas zonder hoop. EEN TRAAN. Paul was amper 38 jaar.

Roger Vindevogel kwam als jong gehuwde in Waregem wonen. Als jeugdrenner behaalde hij tal van overwinningen en werd een mooie toekomst voorspeld. Hij werd in 1955 Belgisch kampioen bij de militairen. EEN LACH. Roger, klein en tenger was ‘het’ type klimmertje wat hij ook bewees in Frankrijk. Roger was pas gehuwd en het echtpaar kreeg ook reeds vlug een eerste kindje. Er moest brood op tafel komen en in die tijd waren de rennerswedden niet zoals die van vandaag. Enkel met het prijzengeld en de kleine maandwedde was het moeilijk om een gezin degelijk te onderhouden. Een mecenas zoals Noël Demeulenaere was er toen niet. Roger stond voor een aartsmoeilijke keuze : ofwel verder fietsen hier in België, waar er toen weinig ploegen waren, ofwel uitwijken naar het buitenland. Roger kon een contract tekenen bij Molteni maar moest gedurende een drietal maanden van huis om daar het nieuwe seizoen voor te bereiden. Die stap heeft Roger niet gezet en hij koos voor zijn gezin. Verkeerde keuze? Achteraf gezien misschien wel en soms voelde hij zich daardoor ongelukkig. EEN TRAAN