ALOIS DE HERTOG: EEN GEVREESD WIELRENNER UIT KATELIJNE (VROEGE JAREN 1950)

De gemeente Sint-Katelijne-Waver heeft enkele wielrenners van formaat voortgebracht. Eén van hen stak er bovenuit: Aloïs De Hertog (1927 - 1993). In de volksmond werd hij Wieze of Wiezeke genoemd. Dit kwam doordat hij in zijn jonge jaren bekend was als “een braafheid in persoon, eenvoudig, met eerbied voor de tegenstrever, zelfs kinderlijk”. Op een ander moment kende men hem als “altijd eenvoudig en soms een beetje teveel filosoof en (later) te weinig spectaculair” in de wedstrijd. Aloïs was niet groot van gestalte, een lichtgewicht, waardoor hij al snel “Wiezeke” werd genoemd: 1,66 meter en 65,450 kilogram. Dat hij een lichtgewicht was en kracht had - vandaag wordt dit uitgedrukt in Watt/ kilogram lichaamsgewicht - droeg bij tot zijn kwaliteit om in heuvels of op bergachtig terrein goed te presteren. Deze werden zijn geliefkoosde terreinen want een spurt had hij niet in de benen. Zonder twijfelgreep hij daardoor naast een aantal overwinningen.

Van in de jeugdcategorieën viel hij op omwille van zijn inzet en kunde. Hij werd ontzettend populair bij de toenmalige onafhankelijken, een overgangscategorie tussen de liefhebbers (nu: beloften) en de beroepsrenners (nu: elite of profs). Aloïs werd vervolgens beroepsrenner en gooide hoge ogen: hij won een van de zwaarste klassiekers uit het wielrennen: Luik-Bastenaken-Luik (1953) . Alleen de allergrootsten konden én kunnen deze wedstijd winnen die tot een van de vijf monumenten van de wielersport behoort .

Aloïs was ook de man van wie men op een gegeven moment dacht dat hij Silveer Maes (1909-1966) zou kunnen opvolgen als winnaar (1936 en 1939) van de Ronde van Frankrijk. Dit was echter te hoog gegrepen. Er was een sterke concurrentie om het leiderschap binnen de Belgische ploeg en het was eigenlijk al heel bijzonder als men voor het Belgisch team werd geselecteerd. De ronde werd toen nog met landenploegen gereden. De Belgische ploeg werd samengesteld door het sportcomité van de Belgische Wielrijdersbond (BWB). Later werden alle wedstrijden met merkenploegen betwist behalve de Olympische Spelen, het Wereldkampioenschap en - recenter - het Europees kampioenschap.

Alois genoot de steun van zijn familie. Verder waren ook mentor Michel Keirsmaeckers (van dancing De Molen), Georges De Belder (slager), een zekere De Munter en een Van Kelst beschermheren van de Wieze . De genoemde Van Kelst moet haast zeker de “Manke Van Kelst” van café De Volksvriend aan de Mechelsesteenweg zijn geweest . Een tijdje had de Wieze daar zijn supporterslokaal. Later was zijn fanlokaal in café De Wachtzaal (aan het station), bij Boerke Van Camp. Ook een zekere Doms werd door de Wieze zelf aangeduid als een “weldoener”. Hij moet de volgende eigenaar van het café van de “MankeVanKelst” geweestzijn: LouisDoms(met een“s”).