Luc Vandenbroucke (64), gepensioneerd journalist, vult zijn dagen met schrijven en verzamelen. Zo liet hij zich voor zijn nieuwste boek inspireren door één van zijn oude interviews. "In 1977 arriveerde de Ronde van België in Lembeek", vertelt hij. "De toenmalige organisator bracht me in contact met de 85-jarige Jef Pé. Een oud-wielrenner uit Lembeek die tussen 1912 tot 1927 drie keer aan de start kwam van De Ronde van Frankrijk. Hij moest jammer genoeg driemaal opgeven. Later werd hij ook nog tweede in de Ronde van Vlaanderen en behaalde hij enkele ritwinsten in Ronde van België en het Baskenland."
Sappig dialect
Luc deed het interview, maar keerde vier keer terug. "De man bleef maar babbelen", lacht hij. "Hij vertelde me zijn hele leven in z'n sappig dialect. Dat leed tot hilarische momenten. De Ronde van het Baskenland, bijvoorbeeld, sprak hij steevast uit als de 'Ronde van het Bakkesland'." Jef Pé was destijds een God in zijn kleine geboortedorp. "Ik herinner mij een verhaal over zijn befaamde trainingsrit naar Oostende. Jef reed toen wekelijks van Halle naar de zee. Maar de mensen in Lembeek geloofden hem helemaal niet, want niemand was ooit al naar de zee geweest. Om zijn verhaal te bewijzen bracht hij dan maar Oostendse garnalen mee."
De wielrenner werd in de Zennevallei op handen gedragen. "In die tijd waren er nu eenmaal weinig coureurs die naar het buitenland mochten. Jef was naast een goed renner ook een echte levensgenieter. Op zijn buitenlandse reizen nam hij telkens een paar vrienden mee. Over zijn legendarische treinritten kon hij urenlang vertellen. Zo gebeurde het vaak dat hij bij thuiskomst, al zijn prijzengeld had opgedronken." De volkse figuur had tot zijn dood in 1980 een fietsenwinkel en een café. "De meeste oude mensen in het dorp zullen hem herinneren als een goedlachs man."
Om de verhalen van in zijn boek wat kracht bij te zetten, trok Luc naar het wielermuseum in Roeselare. "Tot mijn grote verbazing vond ik daar heel wat oude foto's en verslagen over Jef", vertelt hij. "Ik mocht de historische documenten gebruiken in mijn boek." De beelden die Luc gebruikt zijn zo zeldzaam, dat zelfs de familie er geen weet van had. "Ik ben ontzettend blij dat ik dankzij het boek in contact kwam met de dochter van Jefke Pé, Lydie. Bijna heel de familie was aanwezig. Het werd voor hen een leuke familiereunie." Dochter Lydie Pé (80) is tevreden met het resultaat. "Ik was heel jong toen hij stopte met wielrennen en thuis werd er bijna niet over koersen gesproken. Dit boek heeft mij veel geleerd over mijn vader."