GEDICHTEN UIT DE BEZEMWAGEN.

Daan de Ligt (Den Haag, 1953) schrijft zijn leven lang al gedichten. Zo is hij van 2003 tot 2010 ‘Stadsdichter van de Haagsche Courant’ en verrast hij de duizenden bezoekers van de website Haaglanden Voetbal met snelsonnetten over ADO Den Haag.

Sport, vooral voetbal en wielrennen, vormt voor de dichter Daan de Ligt een dankbare bron van inspiratie. Hij wordt gegrepen door het moment, door dat ene door anderen niet opgemerkte detail. Daarover maakt hij een bijzonder en vaak van een knipoog voorzien gedicht.

In het najaar van 2014 wordt bij Daan de Ligt een ongeneeslijke ziekte geconstateerd. In zijn dagelijkse werkzaamheden en bij DUNO neemt hij gas terug. Maar met het schrijven van gedichten, zijn allergrootste passie, gaat hij door. Tot wanneer? Hij weet het niet: ‘Ik zie wel wat de toekomst brengt. Enthousiasme, wil en lichamelijke conditie, daar hangt het van af. Elke dag is er één, elke dag schijnt de zon, elke dag is er een koers waaraan ik deelneem. En mocht het op een gegeven moment tijd worden voor de bezemwagen, dan zal ik instappen. Met opgeheven hoofd. Want het leven heeft me veel gegeven, ik heb me altijd een winnaar gevoeld.’

Een gedicht uit de bundel:

De knecht

de roem is als de dauw en zal niet hechten
jij sluit het hek of zeult met een bidon
je levensweg (kasseien en beton)
valt slechts met onderdanigheid te slechten

om kruimels mag je in de schaduw vechten
de goden vangen stralen van de zon
de wielerwetten kennen geen pardon
een rode gloed onthult verbleekte knechten

de laagsten mogen nooit naar boven trappen
maar trappen zwijgzaam tegen elke col
na diepe dalen zullen kloven dagen

gebrek aan kracht geeft kracht om af te stappen
de achterwielen voor je slaan op hol
de dood zit naast je in de bezemwagen