HOE IK NIMMER DE RONDE V. FRANKRIJK VOOR MIN-TWAALF-JARIGEN WON.(EN DAT HET ME SPIJT).

Het was moeilijk te voorspellen hoe Dries De Smet zou reageren wanneer ik hem zou vertellen dat ik nimmer de Ronde van Frankrijk voor min-twaalfjarigen gewonnen had.

Maar ik moest het doen.

Meer dan twintig jaar na zijn laatste ontmoeting met zijn jeugdvriend Dries, keert het personage Ivo Victoria terug naar zijn geboortedorp Edegem. De reden: Ivo wil Dries een leugen opbiechten, de leugen waarop hun jeugdvriendschap gebaseerd was.

Hoe ik nimmer de Ronde van Frankrijk voor min-twaalfjarigen won (en dat het me spijt) is het verhaal van een man halfweg de dertig die vaststelt dat zijn hele leven tot dan een herhaling van (verkeerde) zetten is geweest. Het is een boek over vriendschap, afkomst, verlies, de loop des levens en hoe weinig de mens er vat op heeft. In het decor van een Vlaams dorp in het begin van de jaren '80 vertelt het cynische hoofdpersonage met rake observaties en ongenadige zelfspot een afwisselend hilarisch grappig en oncomfortabel pijnlijk verhaal.