MET VAART IN HET HART. VERHALEN UIT HET BRABANTS WIELERCAFE.

‘Van de Ven is een opvallende verschijning in het peloton van wielerauteurs. Zijn forse postuur en woeste baard hebben hem de bijnaam Raspoetin bezorgd. Verwacht geen geschoren benen, carbon frames en wetenschappelijk verantwoorde sportdrank, ‘ schreef het magazine for art en literature Fleursdumal over ‘Mag ik nog wat wind van achteren ? ” , de vorige bundel wielerverhalen van JACE van de Ven. En Het is koers.nl noteerde: “Het zijn persoonlijke beslommeringen opgedaan tijdens vaak meerdaagse fietstochten, die bij mij de juiste snaar raken en uitnodigen om zelf te fietsen, te lachen, te genieten en na te denken.’ Ook Brabants Dagblad en Brabant Cultureel waren enthousiast. Buiten Noord-Brabant is de continue verwondering van JACE van de Ven, eerste stadsdichter van Tilburg, over coureurs en would-be-renners nog te onbekend. Jammer, want niemand schrijft zo hilarisch en tegelijk zo ontroerend over mensen op de fiets, of het nou sterren zijn of stumpers. Dat bewijzen de vijftien verhalen in ‘ Met vaart in het hart’ opnieuw.